Chove en Santiago
meu doce amor
camelia branca do ar
brila entebrecida ao sol
Chove en Santiago
na noite escura.
Herbas de prata e sono
cobren a vaeira lúa
Olla a choiva pola rúa
laio de pedra e cristal
Olla no vento esvaido
soma e cinza do teu mar
Soma e cinza do teu mar
Santiago, lonxe do sol;
agoa da mañan anterga
trema no meu corazón.
No hay comentarios:
Publicar un comentario